Вынаходкі пра "далукавецкі", яшчэ хаценчыцкі перыяд. А) Івашка Войцехавіч Манівід (да 1420 - 1458) Б) Мікалай (Радзівілавіч) Радзівіл “Стары” (1440-16.07.1509) Соф’я Іванаўна Манівід (1450-1512) “Шлюб (каля 1474 г.) з Соф’яй Манівідаўнай прынёс яму спадчыну рода Манівідаў:… Хаценчыцы…” В) Мікалай Мікалаевіч Радзівіл (1470-1521) “У 1509 г. ўладанні М.Радзівіла былі падзелены паміж трыма яго сынамі. Старэйшы, Мікалай, атрымаў… Хаценчыцы…” Г) "У 20-х гадах XVІ ст. пры падзеле сваіх уладанняў Радзівіламі згадваецца вёска Хаценчыцы". Дадаў у храналогію.
Шаноўнае Спадарства, патрэбна Ваша дапамога. Дайшоў да Свалынскіх. Шукаючы больш падрабязныя крыніцы, напаткаў вось такую працу ўсё таго ж Ф.Чарняўскага: "Маршалак Ашмянскага павета Ян Свалынскі (?—1646): паходжанне, грамадска-палітычная дзейнасць, маёмаснае становішча". Наколькі я разумею знайсці гэта можна у НГАБ вось па гэтым прыкметам: Дэпартамент па архівах і справаводству Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. — 2021. — Вып. 19. — С. 272—287. Ці здолее хто азнаёміцца з гэтым дакументам і падказаць яго сутнасць і магчымую сувязь з Лукаўцам?
Знойдзена, дзякуючы шаноўным Сябрам! Выкладваю вынікі далейшага паступовага паглыбення ў гісторыю Лукаўца. Ян Іванавіч Свалынскi З тых крынiц, якiя ёсць,мы ведаем, што першапачаткова Лукавец быў падзелены на дзяржаўную і шляхецкія часткі. У сваю чаргу апошняя, ў пэўны час (па стану на 1644 г.), складалася аж з трох: “Лукавец Рагозінскі”, “Лукавец Ратамскі” і “Лукавец Гаўрановіча”. Куды знікла дзяржаўная частка не вядома (пакуль што), але ўласная, як мы ведаем, канчаткова была аб’яднана Касакоўскімі. Аднак працэс злучэнне пачаўся крыху да іх, пры Яне Свалынскім, якому ў 1639-м годзе быў “саступлен” “Лукавец Ратамскага”. У 1644 ён “аб’ядноўвае” “Лукавец Ратамскага” з “Лукаўцом Гаўрановіча”, пасля чаго гэта новаўтварэнне атрымала нават назву “Лукавец Свалынскага”. У сваю чаргу “Лукавец Рагозінскі” быў праданы Тамашу Касакоўскаму ў 1649 г. А ён, маючы пасля прадажы яму Я.Свалынскім “Лукаўца Свалынскага” ў (? 1644-1645 г.) канчаткова аб’ядноўвае Лукавец у адзіны маёнтак. Хто ж такі Ян Свалынскі? Згодна вынаследванню Ф.Чарняўскага, Свалынскія маюць свае карані з Полацкай зямлі і паходзілі з дробнай шляхты. Вядома, што бацька Яна, Іван Ахрамеевіч Свалынскі, служыў у роце каралеўскага ротмістра падчас вайны ВКЛ з Маскоўскай і Шведскай дзяржавамі за валоданне тэрыторыяй Лівонскага ордэна ў сярэдзіне XVI ст. (Інфлянцкая вайна). Узвышэнне роду адбылося ў першай палове XVII ст., калі дзейнічаў маршалак ашмянскі і каралеўскі сакратар Ян Іванавіч Свалынскі. Сам ён, як і яго продкі, браў удзел у ваенных выправах, якія былі выкліканы неабходнасцю абароны інтарэсаў краіны, і атрымоўваў за гэта ўзнагароды. Ужо ў 1607 г. Ян Свалынскі меў значныя паслугі перад каралём, за што быў узнагароджаны Жыгімонтам ІІІ. У адрозненне ад папярэдніх пакаленняў роду, якія пераважна адносіліся да полацкай шляхты, Ян Свалынскі сканцэтраваў свае маёнткі ў Ашмянскім і часткова Менскім паветах. Так менавіта ў 1608 годзе яго маці, Жданна Рагозянка, адпісала Яну сваю частачку Хаценчыцкага маёнтка. У наступным годзе (1609), Ян Свалынскі прыкупіў да маёнтка Хаценчыцы “бор Карповіцкі”. У 1629 г. ён набывае яшчэ адну частку Хаценчыц. У 1644-1645 г. прадае ўсе свае хаценчыцкія і лукавецкія ўладанні Т.Касакоўскаму. Памёр Ян ў другой палове 1646 г. Галіна Я.І.Свалынскага перарвалася на яго дзецях, таму знаходжанне роду ў шэрагах лакальнай і нават дзяржаўнай эліты атрымалася непрацяглым. // Дададзена ў Храналогію
Рагозы, Іозафовічы і інш. "Рагозінскі" Лукавец праіснаваў з 1550-га па 1649 год. Тут, нялічачы дробныя пераходы, можна вылучыць два больш-меней істотныя перыяды ўладарання. Першы з іх адносіцца да часу непасрэдна Рагозаў. Як мы ведаем першым уладаром Лукаўца з Рагозаў быў Рыгор Астаф'евіч. Пасля яго смерці (да 1578 г.) маёнтак належаў яго сыну, Зміцеру. А затым яго роднаму брату Льву (да 1590 г.). Пасля гэтага пачынаецца драбленне і пераход асобных частак "Рагозінскага Лукаўца" ад адной сям'і да іншай. У 1605 г. частка ("А"), якая ўключала непасрэдна Лукавец і в. Зачарная была куплена Аляксандрай (Рагазянкай) і яе мужам Беняшам Іозафовічам. Гэтая частка перайшла далей, верагодна, у спадчыну да іх сына Аляксандра. Які прадаў яе Т.Касакоўскаму толькі ў 1649 годзе. Але яшчэ перад гэтым, у 1644 г., Аляксандр Беняшавіч Іозафовіч набывае іншую частку рагозінскага лукаўца ("Б"): так званыя пустаўшчызны Макараўшчызна, Ажахаўшчызна і Вераб’еўшчызна. Цікава, што паміж 1615 і 1629 гг. яго бацька Беняш ужо валодаў гэтай часткай "Б". Як бы там ні было увесь Лукавец "Рагозаў" апынуўся ў Касакоўскіх у 1649 годзе. // Дададзена ў Храналогію
Ошибка изначально - Рагозы уже в 1555 году поделили свою часть Хотенчицкого маентка на три части. Рыгору Рагозе досталась часть непосредственно с Лукавцом, еще две части ушли в две другие линии Рагоз и были проданы или отошли как приданое между 1590-первой половиной 17го века - вот почему Йозефович и Свалынский скупали части " Лукавецкого маёнтка" - у них от жен через приданое уже что-то было.
