378.74.1269 По представлению Виленского губернатора об упразднении в Вилейском уезде Батуринского филиального Р.К. костела и обращении в православную церковь, 1871, 17 л.
"Dzieje parafii i klasztorów katolickich na Białorus" o. Jan Fibek OFMCap. Rywałd - 2021 Zakon Braci Mniejszych Kapucynów, Prowincja Warszawska Miejscowość początkowo figurowała jako Batożyn lub Batoryn (tak jeszcze pisano ją w dokumentach wizytacyjnych z XX w., istniał tu kościół pw. Wniebowzięcia NMP; później parafia będzie mieć odniesienie do miejscowości Łukawiec, zmianie ulegnie też nazwa dedykacji świątyni, na pw. Św.Piotra i Pawła. W diecezji wileńskiej – 1800-1867 r. • 1812-1816 – administrator ks. Konstanty ZABŁOCKI. W zapisach ksiąg chrztów jest to kaplica Łukawiec, • 1820-1821 – w diecezji wileńskiej. Kaplica na terenie parafii Hajna, duszpasterz: 1820 – ks. Onufry JUCHNIEWSKI • 1822-1826 – administrator ks. Eliasz SAMOWICZ Ok. 1820 r. ma miejsce budowa drewnianej kaplicy • 1830-1847 – w diecezji wileńskiejW 1834 r. jest to filia Baturyn w parafii Hajna, duszpasterz: 1834 – ks. Mikołaj MISIEWICZ • 1848-1850 – w diecezji wileńskiej Istniejący tu w XIX w. kościół został w 1848 r. poddany remontowi. Według późniejszych opracowań, była to fundowana przez Brygidę Dzierzgowską z Szumskich (właścicielkę majątku Łukawiec), nowa budowla. • 1851-1861 – filialista ks. Stanisław JURGIŁOWSKI. Katalog diecezji z 1852 r. wspomina o kaplicy Baturyn w parafii Radaszkowicze, w dekanacie wilejskim. Podobnie w 1856 r. schematyzmy diecezji mówią o filialnej świątyni Baturyn w parafii Radoszkowicze, na terenie dekanatu wilejskiego; istnieje też kaplica Łukawiec (która później będzie główną nazwa parafii). W okresie przedpowstaniowym, np. w 1860 r. nadal funkcjonuje kaplica Baturyn (określana według danych kościelnych jako filialny kościół w parafii Radaszkowicze). • 1863-1864 – administrator ks. Adolf DOMASZEWICZ Świątynia nie przetrwała czasu tzw.: „ represji popowstaniowych z II poł. XIX w.” i istniejący tu kościół katolicki Baturyn, jako filia parafii Radzaszkowicze • 1864-1865 – administrator ks. Seweryn MIKUTOWICZ W schematyzmie na 1865 r. to nadal filia Baturyn w parafii Radaszkowicze. Świątynia została w dniu 15.08.1866 r. (główna uroczystość parafii, bo tytuł kościoła pw. Wniebowzięcie NMP) zabrana przez władze carskie na cerkiew prawosławną. Nastąpiło wtedy też formalne „przepisanie” ok. 1.000 katolików na prawosławnych, i nakazywanie im wyznawania obcej sobie religii. Proboszcz został wywieziony na Syberie. W diecezji wileńskiej (jako „cerkiew”) – 1866-1919 r. • 1866-1867 – w diecezji wileńskiej. Po 1866 r. kiedy nastąpiło zabranie kościoła pw. NMP w Baturynie na cerkiew prawosławną. Jeszcze w latach 1866-1867 r. funkcjonuje kaplica łacińska, jako oratorium, umieszczona w domu na terenie miejscowości Łukawiec, która według schematyzmów należała do parafii Radaszkowicze. Niestety w 1867 r. i ta świątynia zostaje zabrana na cerkiew • 1867-1919 – cerkiew prawosławna. W latach 1867-1918 r. w budynku kościelnym istnieje cerkiew prawosławna i dopiero przemiany po I wojnie światowej (m.in. okupacja tych terenów przez Niemców) pozwala na powrót do pierwotnego stanu. W 1919 r. nastąpiło odzyskanie kościoła przez katolików. W diecezji wileńskiej – 1919-1925 r. • 1919-1922 – w diecezji wileńskiej. W latach 1919-1920 r. jest to filialny kościół w parafii Ilja (obsługa ks. Antoni CZYŻEWSKI) • 1923-1925 – w diecezji wileńskiej. W latach 1923-1925 r. jest to filia w parafii Ilja (obsługa ks. Wincenty BUJNOWSKI z Ilji) W archidiecezji wileńskiej – 1925-1989 r. • 1925-1927 – w diecezji wileńskiej W 1925 r. istniała filialna parafia Batoryn, niestety brak obsady kapłańskiej, w schematyźnie diecezji, w miejscu nazwiska duszpasterza wpisano: „vacat”, co zakłada, ze liturgie prowadził tu proboszcz z Ili lub Radaszkowicz. • 1927-1928 - vacat. Obsługa świątyni powierzona proboszczowi w parafii Ilja ks. Wincenty BUJNOWSKI • 1928-1929 – proboszcz ks. Wincenty BUJNOWSKI Obsługa świątyni powierzona proboszczowi w parafii Ilja • 1929-1931 – proboszcz ks. Klemens ŁUKSZA. W 1931 r. jest to filialny kościół w parafii Ilja (obsługa ks. Klemens Liszka), na terenie parafii znajdują się miejscowości: wsie - Batoryn (v. Baturyn), Brygidowo, Chocieńczyce, Dworzec, Dzierynki, Koźliszcze, Mordasy, Nowosiółki, Pleszczany, Starzynki, Zajelniaki, Zahorany; zaścianki - Borki, Borowo, Horki, Katy, Władysławowo; folwarki - Suchnki, majątki: - Chocieńczyce, Czerwiaki, Heljanowo, Łukawiec, Szczukowszczyzna. • 1932-1934 – proboszcz ks. Józef WOŹNIAK W 1933 r. jest to parafia Batoryn. • 1934-1938 – proboszcz ks. Julian CIMASZKIEWICZ. W 1935 – na terenie parafii Batożyn istniało 6 szkół gdzie uczy się katechezy (Batoryn – 35 dzieci, Czerwiaki – 14, Chocieszyce – 65, Karpowicze – 13, Łowcewicze – 35, Kulesze – 3); w czasie wizytacji biskupiej udzielono bierzmowania 109 osobom, do parafii należało 6 ha ziemi. W 1936 r. jest to parafia Baturyn w dekanacie wilejskim. • 1938-1939 – proboszcz ks. Stanisław WAŁKIEWICZ. Od IX.1939 r. początek represji sowieckich, m.in.: zabronienie używania stroju duchownego w przestrzeni publicznej, zakaz katechizacji; później deportacje na Kazachstan. • 1940-1898 – w archidiecezji wileńskiej Po 1945 r. zniszczenie kościoła Czas odrodzenie – 1989-1991 r. • 1989-1991 – w diecezji mińskiej. Starania o rejestracja parafii W archidiecezji mińsko-mohylowskiej – 1991-2019 r. • 1991-1996 – w diecezji mińsko-mohylewskiej Rejestracja parafii • 1999-2001 – proboszcz o. Alojzy SZULIK Obsługa odradzającej się parafii z plebanii w Dołhinowie. • 2001-2012 – proboszcz ks. Anatol PARACHNIEWICZ W 2012 r. istnieje tu parafie Łukawiec, w dekanacie wilejskim.
Здравствуйте. Не помню, откуда я взял эту фотографию - может быть, из книги Сергея Гончара «Peramogi»? но я не уверен. Но я подписался как школа Лукавец 1930-х годов Это действительно два разных здания Я думаю, что в польские годы школа находилась в одном из жилых домов, подаренных Боровским. Как вы можете видеть из списка Михала - в этом районе было много зданий, сдаваемых в аренду Напомню, что Ян Боровски отдал одно здание коммунальному сельскохозяйственному кружку, где он и Леон читали лекции для крестьян И еще напомню, что в селе Казлеўшчына в жилом доме польского поселенца была школа, действовавшая до конца 60-х годов В 1926 году в Батурино была польская школа.
Вероятно, Боровский не был настолько важен для помещиков в Вильнюсе, чтобы упоминаться в газете, но было много разговоров о других местах - с ноября 1905 года, а в Раёвке даже есть свой памятник на стене закрытой фабрики
