Маёнткі Крайск і Хадакі Тэрытарыяльны склад: ф. Акуліна (не існуе), ф. Вікторын (не існуе), з. Гадзева (не існуе), дв. Забалацце (не існуе), в. Забалацце, з. Кабылянка (не існуе), дв. Крайск (не існуе), м. Крайск, ф. Мар’янаў (не існуе), в. Пруднікі (не існуе), ф. Пруднікі (не існуе), ф. Хадакі Яноўскіх (не існуе), в. Хадакі (часткі Броніца і Яноўскіх), в. Харкі, дв. Харкі (не існуе), ф. Янава (не існуе) Уладальнікі Крайска: У 16 ст. – Зяновічы, Насілоўскія, Збаражскія, Ваўчкі, Осцікавічы. У 17 ст. – Ваўчкі, Кішкі, Чыжы. У 18 ст. – Чыжы, Гараіны (з 1705), Салагубы (1740-я – пасля 1765), Броніцы (да 1775 – 1811). Як маёнтак фактычна перастаў існаваць у 1811 г., асобныя яго часткі належалі да 20 ст. Вярбіцкім, Козелам, Радзівіловічам, Станскім, Тышкевічам і інш. Уладальнікі Хадакоў: у 17 ст. – 1918 г. уласнасць Яноўскіх Тэрытарыяльная прыналежнасць: у 1566 – 1793 гады ў складзе Менскага павета Менскага ваяводства ВКЛ, у 1793 – 1797 гады ў складзе Докшыцкага павета, у 1797 – 1918 гады ў складзе Вілейскага павета (да 1843 года ў Мінскай губерніі, а пасля ў Віленскай губерніі). У 1-я палове 19 ст. ў складзе Даўгінаўскага ключвойтаўства. У 1861 – 1865 гады ў складзе Каралінскай (Крайск Каменскага), Стаецкай (Забалацце, Крайск Радзівіловіча і Хадакі) і Сэрвецкай (Харкі) валасцей. У 1865/1866 г. в. Хадакі ў складзе Сушкоўскай сельскай грамады і в. Забалацце ў складзе Старынскай сельскай грамады ўвайшлі ў Крайскую вол. Вёска Харкі ў складзе Вяліка-Сэрвецкай сельскай грамады спачатку ў Сэрвіцкай вол., пасля ў Даўгінаўскай вол. Канфесійная прыналежнасць: У 18 ст. католікі былі прыпісаны да Коранскай парафіі, пасля 1765 г. да Альковіцкай. Да скасавання уніі ў 1839 г., колькасць католікаў сярод сялян была нязначнай. Згодна спісу прыхаджан Крайскай уніяцкай царквы за 1833 г., католікі жылі ў м. Крайск і в. Хадакі. Згодна спісу прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 г., католікі жылі ў Забалацці, Крайску, Хадаках і Харках. У 1866 г. католікі складалі прыкладна амаль палову мясцовага насельніцтва – палову хрысціян у Крайску, і амаль усіх жыхароў вёсак Хадакі і Харкі. Што тычыцца в. Забалацце, то дадзеныя па ёй маюць цікавыя супярэчнасці. У 1833 г. жыхары пазначаны ўніятамі, у 1847 г. в. Забалацце і 98 яе жыхароў прыпісаны да Крайскай праваслаўнай царквы, у 1853 г. недзе палову яе жыхароў патрапілі ў спісы прыхаджан Альковіцкага касцёла. Аднак у метрычных кнігах Альковіцкага касцёла за 1854 і 1855 гады сярод навароджаных няма ніводнага запісу (!). Няма запісаў і ў суседніх касцёлах – Спаскім і Касцяневіцкім. У 1866 г. у вёсцы жыло 2 католіка і 93 праваслаўных. З поўнымі спісамі прыхаджан Альковіцкага касцёла можна азнаёміцца за 1853 г. (тут) і за 1865 г. (тут). Метрычныя кнігі Альковіцкага касцёла можна паглядзець анлайн тут (нараджэння 1835-1840 і 1854 -1900 гады, шлюбы 1854-1900 гады, смерці 1849-1911 гады) Уніяты ў 17-18 стагодзях былі прыпісаны да Крайскай уніяцкай царквы. У канцы 18 ст., большая частка жыхароў маёнтка былі ўніятамі. Згодна спісу прыхаджан Крайскай уніяцкай царквы за 1833 г. уніятамі былі цалкам жыхары вёсак Забалацце і Харкі, часткова – жыхары м. Крайск і в. Хадакі. Пасля скасавання уніі частка жыхароў перайшла ў каталіцтва, частка прыпісана да праваслаўнай Крайскай царквы. Праваслаўныя да 1839 г. тут не жылі і з’явіліся толькі пасля скасавання уніі. Згодна Кліравай ведамасці 1847 г. да Крайскай праваслаўнай царквы прыпісана 98 жыхароў з в. Забалацце, 52 жыхара з м. Крайск, 33 жыхара з в. Хадакі, 4 жыхара з в. Харкі. У 1866 г. праваслаўнымі лічылася 135 мясцовых жыхароў, што складала менш трэці ад ўсяго насельніцтва гэтай часткі Крайскай воласці. Згодна распісанню прыходаў Вілейскага павета 1876 г., м. Крайск і в. Хадакі былі прыпісаны да царквы Св. Мікалая ў м. Крайск, вёскі Забалацце і Харкі прыпісаны да Праабражэнскай царквы ў с. Камень-Спас (“Литовские Епархиальные ведомости №14”). Шлюбныя вобшукі Камень-Спаскай царквы за 1872 – 1919 гады можна спампаваць тут. Спісы прыжаджан за 1896 і 1916 гады можна спампаваць (тут) Крайск згадваецца ў 1523 г., цэнтр буйнога маёнтка Зяновічаў і Насілоўскіх. У 16 – 17 ст. з Крайскага маёнтка былі вылучаны м-кі Грыневічы, Дзвіносы, Рагозін, Сушкава, Хадакі, Чарнаруча, Юнцавічы. У 1674 г. падкаморыю віленскаму Мінтаўт Чыжу ў фальварках Крайск і Грыневічы належала 84 сялянскіх двара. У 1765 г. Салагубавай належалі з. Гадзева, частка в. Дзераўно (іншая адносілася да м-ка Грыневічы), в. Забалацце, ф. Крайск, м. Крайск, частка в. Хадакі (іншая частка належала Яноўскім) і в. Харкі. У 1775 г. ўласнасць віленскага падстолія Броніца, згодна рэестру яму ў фальварках Крайск і Манякава належала 71 сялянскіх хат. Недзе ў 1780-я гады Броніц перасяліў сялян з сваёй паловы в. Дзераўно ў ф. Манякава і асадзіў у ёй чыншавую шляхту. Згодна ведамасці з рэвізкіх казак за 1795 г. падстолію і судзю земскаму ваяводства Віленскага Ігнацыю Бенедыктавічу Броніцу належалі “Харки, Крайск, Моняков, Заполе, Застенок, Троянце, Прудники, Гадеве, Ходаки, Заблоте, Слоботка”. Згодна з тымя жа РК за 1795 г., яму таксама належалі – з. Кабылянка і ф. Янаўшчызна з з. Казлішча. Сам Броніц жыў у в. Харкі ў асобным панскім двары, а ўсе астатнія паселішчы здаў у заставу. У 1795 г. Броніц за 40 тыс. злотых польскіх ротмістру Віленскага павета Юзафу Марцінавічу Вярбіцкаму заставіў ф. Крайск: дв. і м. Крайск, вёскі Забалацце, Кабылянка, Пруднікі і Хадакі (сваю частку). Асобна заставіў пусткі ў з. Гадзева розным шляхцічам: 1) 1 валоку зямлі за 1000 злотых польскіх пану Дуброву; 2) 1,5 валокі зямлі за 1692 злотых польскіх пану Чарноцкаму; 3) 1 валоку зямлі за 1500 злотых польскіх пану Яцкевічу. Каля 1800 г. Броніц прадае Юзафу Вярбіцкаму в. Забалацце і з. Кабылянка. Да 1811 г. частка в. Харкі адышла да Антонія Марціноўскага. 1.07.1811 застаўшыяся ўладанні падпалі пад эксдывізію, згодна якой Крайскі маёнтак быў падзелены прыкладна на 12-13 частак. Падзел Крайска паводле эксдывізія 1.07.1811 1) Ігнацыю Аляксандравічу Кудзіновічу адышлі часткі м. Крайск (двор №16) і в. Харкі (двары №№1, 2, 3, 7). Пасля, ён свой двор у м. Крайск абмяняў на частку Прозара ў в. Хадакі. У 1822/1834 г. прадае сваю частку в. Хадакі (набытыю ў Прозара) Людвігу Каменскаму, а частку в. Харкі прадае Козелам, уладальнікам м-ка Вял. Сэрвач. 2) Майору войск польскіх Канстанціну Станскаму, уладальніку м-ка Асінцы, адышла частка м. Крайск (двары №№2, 9, 10, 11, 12, 13, 14). Пасля яго смерці у 1824 г., яго маёмасць падпала пад эксдывізію, згодна якой, яго частка м. Крайск была падзелена паміж Бердоўскім, Робертам Станскім, Антоніем і Разаліяй з Станскіх Прушынскімі, Барбарай Канстанцінаўнай з Станскіх Масальскай. 3) Шамбеляну польскага караля Марціну Бадэну, адышла частка в. Пруднікі (двары №№1, 4). Каля 1811/1816 г. ён прадаў яе пану Ратомскаму, уладальніку ф. Урупава. 4) Маршалу Ануфрыю Гоўвальту адышлі часткі м. Крайск (двары №№7, 8) і в. Пруднікі (двор №2). 8.03.1815 Гоўвальт “переказвае” сваю частку базыльянкам менскім Св. Троіцы (ім належаў м-к Грыневічы). Каля 1822 г., базыльянкі прадаюць гэтую частку Радзівіловічам, якія засноўваюць на поўдні ад м. Крайска ф. Вікторын. 5) Ігнацыю Лапе адышла частка м. Крайск (двары №№17, 18). Лапа да 1816 года прадае сваю частку Пятру Солтану, які пераводзіць адтуль сялян у в. Пятровіна (ф. Манякава). 6) Станіславу Коньчы адышла частка в. Хадакі (двары №№1, 2, 6). У 1816 годзе ён прадае сваю частку Пятру Солтану, які пераводзіць адтуль сялян ў свой двор Пятровіна (ф. Манякава). 7) Міхаілу Ромеру былому прэзідэнту 2-га дэпартамента віленскага адышла частка в. Хадакі (двор №3). У 1815 годзе ён прадае гэтую частку Бенедыкту Яноўскаму, аднаму з уладальнікаў в. Хадакі (у палове Яноўскіх). У 1825 г. Яноўскі прадае некаторых з гэтых сялян Найлоўцам, уладальнікам ф. Тэадорава (м-к Сушкава). 8) Ігнацыю Бычкоўскаму адышлі частка в. Пруднікі (двор №3) і частка ў ф. Манякава. У 1816 г. гэтыя часткі былі ў закладзе ў Ежы Янавіча Красоўскага, а ў 1834 г. былі ў закладзе ў Людвіга і Марыі з Вярбіцкіх Бжэзінскіх. 9) Графу Аляксандру і Яне з Тышкевічаў Патоцкім адышла частка в. Харкі (двары №№5, 6). У 1815 г. яны прадалі сваю частку Кудзіновічу. Пасля, з іншай часткай в. Харкі Кудзіновіча, яна была прададзена Козелам, уладальнікам м-ка Вял. Сэрвач. 10) Абознаму літоўскаму Каралю Юзафавічу Прозару адышлі часткі м. Крайск (двары №№1, 3, 4, 5, 6) і в. Хадакі (двары №№4, 5). Сваю частку ў в. Хадакі ён абмяняў на частку Кудзіновіча ў м. Крайск. Паміж 1822 і 1834 гадамі Прозар прадае сваю частку ў м. Крайск (разам з былой часткай Кудзіновіча) Людвігу Каменскаму, уладальніку м-каў Даўгінава і інш. 11) Францішку Кантрыму адышла частка в. Харкі. Да 1834 г. гэтая частка адышла да Шадурскай. 12) За Варшаўскай банкаўскай камісіяй застаўся адзін двор у м. Крайск (№15), які пазней вярнуўся да спадкаемца Ігнацыя Броніца – паручніка лейб-гвардыі уланскага Літоўскага палка Антонія Ігнатавіча Броніца. 13) Што тычыцца з. Гадзева, то яго грунты адышлі ва ўласнасць розных шляхцічаў – Голубу, Леснеўскаму, Чарноцкаму, ўтварыўшы шляхецкую аколіцу (на поўнач ад в. Гадзева, якая належала да м-ка Глубачаны). Верагодна на гэтых землях ўзніклі пазней ф-кі Мар’янава і Янава.
Уладанне Броніца ў канцы 18 стагодзя: фальваркі Крайск, Манякава і Янаўшчызна 2-я палова 19 -- пачатак 20 стагоддзяў Крайск Частка Крайска Каменскага першапачаткова ўвайшла ў Каралінскую воласць. У 1865/1866 г. мястэчка стала цэнтрам вол. У 2-й пал. 19 ст. згадваецца ф. Крайск, як уласнасць Станскіх. У пач. 20 ст. ён верагодна пазначаны як ф. Гадзева, у 2 вярстах на поўдзень ад м. Крайск, уласнасць Станскай (40 дзесяцін зямлі). Вікторын У 2-й пал. 19 ст. уласнасць Радзівіловічаў. Пры Ігнацыю Юзафавічу Радзівіловічу адбылося падпісанне выкупнога акта аб выхадзе яго сялян з прыгоннага права і надзялення іх зямлёй (РДГА ф.577, воп.3, спр.230: “Дело о выкупе земельных наделов временнообязанными крестьянами "имения Викториново" Радзивиловича И.О. 29 декабря 1864 г. - 31 мая 1872 г.”). Згодна выкупнога акта ў м. Крайск Радзівіловіча налічвалася 5 рэвізкіх душ і 30 дзесяцін 1200 сажаней выкупной зямлі, за якую яны павінны былі сплочваць 307 руб. і 68 кап. Тэрмін выплаты пазначаны з 1.02.1865 (“Виленские губернские ведомости” за 1867 г., №9). У 1861-1865 гады ў складзе Стаецкай воласці, з 1866 г. у складзе Крайскай вол. У пач. 20 ст. уласнасць Аўдзея, да м-ка было прыпісана 81 дзесяціна зямлі. Забалацце Вылучаны з м-ка Крайск каля 1800 г., у 1800 – 1939 гады ўласнасць Вярбіцкіх. Пры Казіміры Юзафаўне Вярбіцкай адбылося падпісанне выкупнога акта аб выхадзе яе сялян з прыгоннага права і надзялення іх зямлёй (РДГА ф.577, воп.3, спр.40: “Дело о выкупе земельных наделов временнообязанными крестьянами "имения Зоболоц" Вержбицкой К.И. 7 апреля 1865 г. - 31 мая 1872 г.”). Згодна выкупнога акта ў в. Забалацце і з. Кабылянка налічвалася 60 рэвізкіх душ і 275 дзесяцін 2176 сажаней выкупной зямлі, за якую яны павінны былі сплочваць 2 272 руб. і 6 кап. Тэрмін выплаты пазначаны з 1.02.1865 (“Виленские губернские ведомости” за 1866 г., №39). У пач. 20 ст. да м-ка Забалацце было прыпісана 332 дзесяцін зямлі. Пруднікі У 2-й чвэрці 19 ст. на месцы в. Пруднікі ўзнік аднаймены фальварк. У 2-й пал. 19 ст., уласнасць Ясінскіх і Зданоўскіх. У пач. 20 ст. ўласнасць Ясінскай і Юзафовіча Харкі У 2-й пал. 19 ст. вёска ў складзе м-ка Вялікая Сэрвач Козела. У пач. 20 ст. да м-ка Харкі Козела было прыпісана 220 дзесяцін зямлі
Маёнтак Хадакі Яноўскіх Хадакі які самастойны фальварк былі вылучаны з маёнтка Сушкава ў 1-й чвэрці 17 стагодзя. У 2-й чвэрці 17 стагодзя, пры падзеле маёнтка, за Яноўскімі засталася толькі палова вёскі Хадакі, другая палова вёскі з цягам часу, была далучана да маёнтка Крайск. У спісе прыхаджан Крайскай уніяцкай царквы за 1765 год палова в. Хадакі Яноўскіх адсутнічае. Верагодна ў гэты час на палове Яноўскіх не было ўвогуле прыгонных сялян. Згодна падымнага рэестра менскага ваяводства 1775 года Францішку Яноўскаму належала 2 сялянскія хаты ў в. Хадакі. У 1795 годзе палова в. Хадакі належала ротмістру Мінскага ваяводства Францішку Адамавічу Яноўскаму і скарбніку Мінскага ваяводства Міхаілу Антонавічу Яноўскаму. Разам ім належала 7 сялянскіх хат. Частка в. Хадакі Францішка Адамавіча Яноўскага Пасля смерці Францішка Яноўскага (1814) яго нашчадкі падзялілі гэтую частку Хадакоў на 4 часткі. Брыгідзе, удаве Томаша Францішкавіча Яноўскага, і яе дзецям адышоў двор №7. Іншым сынам Францішка дасталіся астатнія 3 двары: Бенедыкту дастаўся двор №8, Цыпрыяну двор №6, Дамініку дастаўся двор №2 (нумарацыя двароў ідзе па раскладцы РС 1811 года). Акрамя таго, Бенедыкт Францішкавіч Яноўскі ў 1815 годзе купляе частку в. Хадакоў, якая адышла па эксдывізіі 1811 года ад Броніцаў да Ромера. У 1821 годзе Дамінік Францішкавіч Яноўскі прадае сваю частку в. Хадакі Бернарду Міхайлавічу Яноўскаму (з другой галіны Яноўскіх). У 1825 годзе Бенедыкт і Тэадорыя Яноўскія прадаюць некалькі сялян Найлоўцам, якія перасяляюць іх у фальварк Тэадорава (з тых, што раней набылі ў Ромера). У 1834 годзе ў в. Хадакі мелі сваіх сялян Бенедыкт Францішкавіч Яноўскі і яго пляменнікі, дзеці Томаша Яноўскага. Што сталася з доляй Цыпрыяна Францішкавіча Яноўскага, невядома. Частка в. Хадакі Міхаіла Антонавіча Яноўскага Пасля смерці Міхаіла Антонавіча Яноўскага (да 1816 года), яго дзеці трымалі сваю частку в. Хадакі супольна. Старэйшы сын Міхаіла, Бернард, у 1821 годзе набыў сям’ю сялян у Дамініка Францішкавіча Яноўскага, якую пасля яго смерці, асобна трымала яго ўдава Марыянна (1834 год). Малодшы брат Бернарда, Францішак, купіў зямлю ў маёнтку Цехановічы і перасяліў туды частку сялян з в. Хадакі. Астатнія браты – Гіляры і Юзафат працягвалі супольна трымаць застаўшыхся сялян у в. Хадкі (1834 год). Пасля смерці Гілярыя, пры яго ўдаве Ганне адбылося падпісанне выкупнога акта аб выхадзе іх сялян з прыгоннага права і надзялення іх зямлёй (РДГА ф.577, воп.3, спр.343: “Дело о выкупе земельных наделов временнообязанными крестьянами "деревни Ходаки" Яновской А.А. 15 марта 1865 г. - 31 мая 1872 г.”). 2-я палова 19 -- пачатак 20 стагоддзяў У 2-й палове 19 стагодзя фальварк Хадакі быў падзелены на некалькі частак. З кожнай часткі сплочваліся асобныя падаткі, у 1870-я – 1880-я гады саўладальнікамі Хадакоў адначасова былі Ганна (удава Гілярыя Яноўскага), Альжбета, Вінцэнт, Канстанцін, Адам і Мелхіёр Яноўскія. Альжбеце Яноўскай (яна ж Пятровічава) належала частка ў вёсцы Ціханавічы (маёнтак Асінцы), а Мёльхіёру Яноўскаму належаў фальварк Кур’янаўшчызна (маёнтак Сушкава). Ганна Яноўская пры гэтым валодала прыблізна паловай Хадакоў, другая палова ў розных прапорцыях была падзелена паміж астатнімі Яноўскімі. У пачатку 20 стагодзя маёнтак Хадакі быў падзелены на 5 частак – тры належалі Яноўскім (у кожнай па 121 дзесяціны зямлі), чацвёртая належала Зялёнку (80 дзесяцін зямлі) і пятая частка належала Фалькоўскай (40 дзесяцін зямлі), якой таксама належала 40 дзесяцін зямлі ў фальварку Тэадорава (маёнтак Сушкава). Хутар Хадакі адносіўся да маёнтка Сушкава графа Тышкевіча (40 дзесяцін зямлі).
Дадатковыя крыніцы: 1. Спіс прыхаджан уніяцкай Крайскай царквы за 1765 год з справы “Посемейный список прихожан Логойского деканата в Литве 1765 год” (РДГА ф.824 воп.2 спр.312) спасмпаваць можна тут 2. “Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии 1800 г. - Вилейский уезд” (РДГА ф.1350, воп.312, спр.89) спампаваць можна тут 3. Рэвізкія казкі Вілейскага павета за 1795, 1811, 1816, 1834 гады выкладзеныя на сайце https://www.familysearch.org/en/ самі РК выкладзены тут (прамыя спасылкі прыведзены ніжэй у артыкулах да населенных пунктаў) 4. “Сведения о населенных местах Виленской губернии, собранные губернским статистическим комитетом МВД по предписанию Министра внутренних дел от 9 апреля 1859 г., для подготовки издания полного списка населенных мест Российской Империи: 1866 г.”. Анлайн можна глянуць тут (1 стан Вілейскага павета, да якога адносіўся маёнтак Крайск, пачынаецца са старонкі 307) 5. “Виленский Временник. Книга третья. Крестьянское землевладение Виленской губернии”. 1909 год изд. Анлайн можна глянуць тут Вілейскі павет пачынаецца з 542 кадра, а Крайская воласць пачынаецца з 597 кадра 6. “Полный писок населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. Виленская губерния”, сам даведнік можна спампаваць тут) 7. “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год” (НГАБ ф.325 воп.3 спр.23) 8. “Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа по Крайской волости, Вилейского уезда Виленской губернии за 1916 год” (НГАБ ф.325 воп.3 спр.21, 22)
Двор Крайск, у 1795 годзе трымаў Вярбіцкі (ад Броніца), у 1811 годзе трымаў Касарэўскі (ад Станскага) 1. Панскі двор размешчан у мястэчку Крайск “дом господской деревянной на каменном фундаменте” (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) Па спісу прыхажан уніяцкай Крайскай царквы за 1765 год: Прозвішча – Krubski/Крупскі РК 1795 (LVIA 515-15-147) сям’я памешчыка (глядзець тут) Прозвішча – Wierzbicki/Вярбіцкі, Żyżemski/Жыжэмскі, Piotrowski/Пятроўскі РК 1811 (LVIA 515-15-233) сям’я памешчыка: Косаревской/Касарэўскі (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) служачая шляхта: Гленбоцки/Глембоцкі (глядзець тут) Фальварк Вікторын Радзівіловічаў, заснаваны паміж 1811 і 1816 гадамі. Радзівіловічам належаў двор сялян у м. Крайск, набытый каля 1822 г. у базыльянак Мінскіх святой Троіцы. У 1861 годзе ім належала 4 рэвізкіх душы ў м. Крайск 1. У 1866 годзе ў панскім двары 10 жыхароў (усе католікі), побач была сажалка (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 2. У пачатку 20 стагодзя ў маёнтку 7 жыхароў (1 мужчына і 6 жанчыны), да маёнтка прыпісана 81 дзесяціна зямлі, уласнасць Аўдзея (згодна даведніку Гашкевіча) 3. У 1916 годзе ў жыхароў (мужчын і жанчын), каней, “крупнага рагатага скота”, “мелкого скота” (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) РК 1816 (LVIA 515-15-450) служачая шляхта: Скроцкий/Скроцкі (глядзець тут) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Сивицки/Сівіцкі Прозвішча, сяляне: Геранович/Герановіч
Засценак Гадзева, у 1811 годзе зямля належала Голубу, Леснеўскаму, Чарноцкаму 1. Вёска верагодна памылкова пазначана як Слаботка, у якой жыла чыншавая шляхта (2 двары і 12 жыхароў). Была размешчана на “суходоле”. (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) РК 1795 (LVIA 515-15-147) шляхта: Dąbrowa/Дамброва, Chocianowicz/Хацяновіч (глядзець тут) РК 1795 (LVIA 515-15-147) шляхта: Czarnocki/Чарноцкі (глядзець тут) РК 1795 (LVIA 515-15-147) шляхта: Jackiewicz/Яцкевіч (глядзець тут) РК 1795 (LVIA 515-15-146) шляхта: Strzałkowski/Стралкоўскі (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) шляхта: Голуб/Голуб (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) чыншавая шляхта, на зямлі Чарноцкага: Дубовик/Дубовік (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) шляхта: Лесневский/Леснеўскі (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) чыншавая шляхта, на зямлі Голуба: Садковский/Садкоўскі (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) шляхта: Чарноцкий/Чарноцкі (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-437) шляхта: Голубы/Голубы (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-442) чыншавая шляхта, на зямлі Чарноцкага: Дубовик/Дубовік (глядзець тут)
Двор Забалоце, заснаваны каля 1800 года, уладанне Вярбіцкіх, цэнтр маёнтка ў складзе в. Забалацце і з. Кабылянка 1. У 1866 годзе ў панскім двары 15 жыхароў (6 праваслаўных і 9 католікаў) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 2. У пачатку 20 стагодзя ў двары 30 жыхароў (16 мужчыны і 14 жанчын), да маёнтка прыпісана 332 дзесяціны зямлі (згодна даведніку Гашкевіча) РК 1811 (LVIA 515-15-233) сям’я памешчыка: Вербицкий/Вярбіцкі (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) служачая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Бельский/Бельскі, Вильчицкий/Вільчыцкі, Родевич/Радзевіч РК 1816 (LVIA 515-15-437) сям’я памешчыка: Вержбицкие/Вярбіцкія (глядзець тут) РК 1827 (LVIA 515-15-450) дадаткова: Вержбицкие/Вярбіцкія (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-439) служачая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Кодомский/Кадомскі, Матусевич/Матусевіч, Тромбович/Трамбовіч РК 1834 (LVIA 515-15-680) дваровыя (глядзець тут) Прозвішча – Олехнович/Алехновіч, Бахар/Бахар, Крупски/Крупскі, Урбанович/Урбановіч РК 1834 (LVIA 515-15-680) прададзены селянін памешчыку Даўнаровічу (глядзець тут) Прозвішча – Кужель/Кужэль РК 1850 (LVIA 515-15-937) дваровыя (глядзець тут) Прозвішча – Олехнович/Аляхновіч, Бохар/Бахар, Крупски/Крупскі, Урбанович/Урбановіч Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Ясевич/Ясевіч
Вёска Забалоце, прыкладна з 1800 года ўладанне Вярбіцкіх 1. Вёска размешчана на правам баку рэчкі Кабылянка, налічвала 11 сялянскіх двароў і 82 жыхара (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У 1847 годзе ў вёсцы 12 двароў і 98 праваслаўных (“Клировая ведомость…”) 3. У 1866 годзе ў вёсцы 11 двароў, 95 жыхароў (93 праваслаўных і 2 католіка) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 4. У пачатку 20 стагодзя ў вёсцы 27 двароў, 177 жыхароў (88 мужчын і 89 жанчына), з якіх 12 чалавек (10 мужчын і 2 жанчыны) былі на заробках, 46 каней, 40 “крупного рогатого скота”, 183 “мелкого скота”. Да вёскі прыпісана 207 дзесяцін зямлі (“Крестьянское землевладение Виленской губернии”) 5. У пачатку 20 стагодзя ў вёсцы 177 жыхароў (80 мужчын і 97 жанчын), да вёскі прыпісана 255 дзесяціны зямлі (згодна даведніку Гашкевіча) 6. У 1916 годзе ў вёсцы 29 двароў, 166 жыхароў (67 мужчын і 99 жанчын), 23 каня, 49 “крупнага рагатага скота”, 146 “мелкого скота” (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) Па спісу прыхажан уніяцкай Крайскай царквы за 1765 год: Прозвішча – Bachar/Бахар, Gilewski/Гілеўскі, Komel/Камель, Krubski/Крупскі, Kużel/Кужэль, Kunicki/Куніцкі, Kurasz/Кураш, Leszko/Ляшко?, Łoś/Лось, Sobol/Собаль, Szostak/Шостак РК 1795 (LVIA 515-15-130) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Bachar/Бахар, Gieranowicz/Герановіч, Dawidowicz/Давідовіч, Kamiel/Камель, Krupski/Крупскі, Kużel/Кужэль, Kunicki/Куніцкі, Leszko/Ляшко?, Sobol/Собаль РК 1811 (LVIA 515-15-230) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Барановски/Бараноўскі, Бахар/Бахар, Давидович/Давідовіч, Камель/Камель, Кищиц/Кішчыц, Крупски/Крупскі, Кужель/Кужэль, Куницкий/Куніцкі, Лешко/Ляшко?, Соболь/Собаль РК 1816 (LVIA 515-15-363) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Бахар/Бахар, Давидович/Давідовіч, Камель/Камель, Кищиц/Кішчыц, Крупски/Крупскі, Кужель/Кужэль, Куницки/Куніцкі, Лешко/Ляшко?, Соболь/Собаль РК 1816 (LVIA 515-15-441) шляхта: Бельский/Бельскі (глядзець тут) РК 1834 (LVIA 515-15-680) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Комель/Камель, Кохановски/Каханоўскі, Кищиц/Кішчыц, Крупски/Крупскі, Кужель/Кужэль, Куницки/Куніцкі, Лешко/Ляшко?, Лопацик/Лапацік, Рабчук/Рапчук, Соболь/Собаль РК 1850 (LVIA 515-15-937) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Барановски/Бараноўскі, Давидович/Давідовіч, Комель/Камель, Кищиц/Кішчыц, Крупски/Крупскі, Кужель/Кужэль, Куницки/Куніцкі, Лешко/Лешко, Лопацки/Лапацік, Похомчик/Пахомчык, Робчук/Рапчук Па спісу прыхаджан уніяцкай Крайскай царквы за 1833 год (глядзець тут) Прозвішча, уніяты – Bachar/Бахар, Dawidowicz/Давідовіч, Kamiel/Komiel/Камель, Kanecki/Куніцкі, Kaszczyc/Kiszcyc/Кішчыц, Krupski/Крупскі, Kużel/Кужэль, Laszko/Ляшко Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, сяляне: Давидович/Давідовіч, Камель/Камель, Кищиц/Кашчыц, Крупски/Крупскі, Кужель/Кужэль, Куницки/Куніцкі, Лешко/Ляшко? Спіс прыхаджан Камень-Спаскай праваслаўнай царквы за 1896 год (глядзець тут) Спіс прыхаджан Камень-Спаскай праваслаўнай царквы за 1916 год сяляне (глядзець тут) Па спісу “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год”: Прозвішча – Довидович/Давідовіч, Камель/Камель, Кишчиц/Кішчыц, Крупски/Крупскі, Кужель/Кужэль, Куницки/Куніцкі, Ляшкевич/Ляшкевіч, Пташник/Пташнік
Засценак Кабылянка, прыкладна з 1800 года ўладанне Вярбіцкіх. У РК 1816 і 1834 гадоў сяляне пазначаны як жыхары в. Забалацце, верагодна былі туды пераселены, а ў Кабылянкі засталася карчма (у 1853 годзе тут жыла шляхта) і "пільніца". 1. Засценак размешчан на правам баку рэчкі Кабылянка, налічваў 1 сялянскі двор (6 жыхароў).Пры засценку “состоит корчма в коей жительство имеют по временным правом евреи”, на рэчцы Кабылянка, размешчана “мукамольная мельница об одном поставе действие имеет во весь год”. (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У “кліравай ведамасці Крайскай праваслаўнай царквы за 1847 год” адсутнічая 3. У 1866 годзе ў засценку 1 двор, 13 жыхароў (12 праваслаўных і 1 католік), драўляная “пильница” (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 4. У пачатку 20 стагодзя ў засценку 22 жыхара (12 мужчын і 10 жанчын), да засценка прыпісана 24 дзесяціны зямлі (згодна даведніку Гашкевіча) 5. У 1916 годзе ў засценку 3 двара, 14 жыхароў (6 мужчын і 8 жанчын), 1 конь, 1 галава “крупнага рагатага скота”, 6 галоў “мелкого скота” (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) РК 1795 (LVIA 515-15-130) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Kunicki/Куніцкі РК 1811 (LVIA 515-15-230) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Кужель/Кужэль, Куницки/Куніцкі Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Карчма, прозвішча, шляхта: Быковски/Быкоўскі Па спісу “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год”: Прозвішча – Кужель/Кужэль, Ляшок/Ляшок/Ляшко?, Максимевич/Максімовіч
Мястэчка Крайск, у 1811 годзе было падзелена на 6 частак, паміж Гоўвальтам, Кудзіновічам, Лапай, Прозарам, Станскім і Варшаўскай банкаўскай камісіяй. З цягам часу, частка сялян была пераселена па іншых маёнтках Крайскай воласці. У 1861 годзе ў Крайску трымалі сялян толькі Каменскія і Радзівіловічы, агулам 5 двароў і 19 рэвізкіх душ. Большую частку жыхароў складалі яўрэі, а з хрысціян – шляхта, аднадворцы і інш. 1. Мястэчка “положение имеет по обе стороны речки Крайчанка в коем церковь униятская деревянная во имя Спаса Преображения Господня”, налічвала 18 сялянскіх двароў. Пры мястэчку, на рэчцы Крайчанка, размешчана “мукамольная мельница об одном поставе действие имеет во весь год”. (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У 1847 годзе у мястэчку 7 двароў і 52 праваслаўных. Існавала праваслаўная царква Святога Мікалая “деревянная, холодная не правленная, с пристроенной новой деревянной колокольней. Колокол большой, разбит в вышину. Внутри церковь не покрашена. Пол и потолок, исключая алтаря, требует исправления. Во время дождя крыша и потолок протекают, а во время метели навевает снег. В притворе и пономарне пола и потолка нет. Всей земли церковной 43 десятины и 581 сажень и принадлежит Причте. Дом священника ветхий со всеми постройками. Остальные не имеют домов. От государство выделяется 256 рублей серебром. Всего в приходе 235 дворов, 890 мужчин и 913 женщин. Ближайшие церкви – Долгиновская Свято Троицкая и Нестановицкая Иоанна Богослова” (“Клировая ведомость…”) 3. У 1866 годзе ў мястэчку 33 двара, 178 жыхароў (33 праваслаўных, 35 католікаў, 101 іудзей, 9 магаметан). У мястэчку драўляная праваслаўная царква, малітоўны яўрэйскі дом, вадзяны млын (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 4. *У пачатку 20 стагодзя ў вёсцы 10 двароў, 78 жыхароў (45 мужчын і 33 жанчыны), з якіх 7 чалавек (4 мужчыны і 3 жанчыны) былі на заробках, 19 каней, 18 “крупного рогатого скота”, 126 “мелкого скота”. Да вёскі прыпісана 73,5 дзесяцін зямлі (“Крестьянское землевладение Виленской губернии”) *у спісе толькі былыя прыгоныя 5. У мястэчку народнае вучылішча, царкоўна-прыхадская школа (заснавана ў 1894 годзе), праваслаўная царква Св. Мікалая, да якой прыпісана 42 дзесяціны зямлі. У мястэчку жыў адзін з 9-і ўраднікаў 2-га стана Вілейскага павета (згодна даведніку Гашкевіча) Па спісу прыхажан уніяцкай Крайскай царквы за 1765 год: Прозвішча – Gardzion/Гардзён, Gieranowicz/Герановіч, Żłukto/Жлукто, Kohel/Когель, Mazura/Мазура, Makar/Макар, Mironczyk/Мірончык, Himicz/Хіміч, Czurski/ЧуРКкі, Jukowicz/Юковіч, Jakubowski/Якубоўскі, Janusz/Януш РК 1795 (LVIA 515-15-125) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Buyniewicz/Буйневіч, Gardzion/Гардзён, Gieranowicz/Герановіч, Żłukcik/Жлукцік, Zubowicz/Зубовіч, Kohil/Когіл, Makar/Макар, Massarewicz/Massarzec/Масарэц, Patapowicz/Патаповіч, Chimicz/Хіміч, Czurski/ЧуРКкі, Jukowicz/Юковіч, Jakubowski/Якубоўскі РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Варшаўскай банкаўскай камісіі, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Жлуктик/Жлукцік, Камель/Камель РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Гоўвальта, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Геранович/Герановіч, Когель/Когіл РК 1811 (LVIA 515-15-233) частка Гоўвальта, чыншавая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Хотковски/Хаткоўскі РК 1811 (LVIA 515-15-231) частка Кудзіновіча, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Макар/Макар, Юкович/Юковіч РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Лапы, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Когель/Когіл, Масарец/Масарэц РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Прозара, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Барановски/Бараноўскі, Жлуктик/Жлукцік, Когель/Когіл, Комца/Комса, Масарец/Масарэц, Потапов/Патаповіч, Чурски/Чурскі РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка К. Станскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Гардзен/Гардзён, Зубович/Зубовіч, Когель/Когіл, Макар/Макар, Станкевич/Станкевіч, Химич/Хіміч, Юкович/Юковіч, Якубовски/Якубоўскі РК 1811 (LVIA 515-15-233) шляхта: Вержболович/Вяржбаловіч (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-230) яўрэйскі кагал (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-230) яўрэйскі кагал (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-365) частка Варшаўскай банкаўскай камісіі, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Жлуктик/Жлукцік Дадаткова: рапарт аб справе Жлукціка (глядзець тут) Дадаткова: аб’ява па справе Жлукціка (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Гоўвальта, якая адышла базыльянкам, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Гиринович/Герановіч, Когель/Когіл РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Кудзіновіча, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Макар/Макар РК 1816 (LVIA 515-15-368) частка Пятра Солтана, набытае ў Лапы, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Мосарец/Масарэц РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Прозара, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Барановский/Бараноўскі, Гардзень/Гардзён, Жлуктик/Жлукцік, Кагель/Когіл, Комза/Комса, Потапович/Патаповіч, Чурски/Чурскі РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка К. Станскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Буйневич/Буйневіч, Гардзен/Гардзён, Когель/Когіл, Макар/Макар, Станкевич/Станкевіч, Химич/Хіміч, Юкович/Юковіч, Якубовски/Якубоўскі РК 1816 () яўрэйскі кагал ??? РК 1834 (LVIA 515-15-680) частка Броніца, тое што раней было ў Варшаўскай банкаўскай камісіі, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Жлуктик/Жлукцік РК 1834 (LVIA 515-15-683) частка Радзівіловічавай, набытая ў базыльянак, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Гиринович/Герановіч, Когель/Когіл Дадаткова: Гиринович/Герановіч, сяляне (глядзець тут) РК 1834 (LVIA 515-15-681) частка Каменскага, набытае ў Прозара (разам з часткай Кудзіновіча), сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Гордзень/Гардзён, Жлукцик/Жлукцік, Когель/Когіл, Куницки/Куніцкі, Макар/Макар, Потапович/Патаповіч, Чурски/Чурскі РК 1834 (LVIA 515-15-680) частка Масальскай, да 1824 г. у К. Станскага, у 1824-1827 гг. у Бердоўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Макар/Макар РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка Масальскай, да 1824 г. у К. Станскага, дваровыя (глядзець тут) Прозвішча – Дворжецки/Дварэцкі, Юковичова/Юковічава/Юковіч РК 1834 (LVIA 515-15-683) частка Р. Станскага, да 1824 г. у К. Станскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч, Юкович/Юковіч, Якубовски/Якубоўскі РК 1834 (LVIA 515-15-682) частка Прушынскіх, да 1824 г. у К. Станскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Гардзион/Гардзён, Макар/Макар РК 1834 (LVIA 515-15-679) яўрэйскі кагал (глядзець тут) РК 1834 (LVIA 515-15-686) дадаткова, яўрэйскі кагал (глядзець тут) РК 1835 (LVIA 515-15-688) дадаткова, яўрэйскі кагал (глядзець тут)
мястэчка Крайск, працяг Па спісу прыхаджан уніяцкай Крайскай царквы за 1833 год Прозвішча, уніяты (глядзець тут) – Baranowski/Бараноўскі, Bachar/Бахар, Hapcar/Гапцар, Gardzion/Гардзён, Giranowicz/Герановіч, Żłukcik/Жлукцік, Kochal/Kohel/Когіл, Makar/Макар, Potopowicz/Патаповіч, Stankiewicz/Станкевіч, Czurski/Чурскі, Jakubowski/Якубоўскі Прозвішча, католікі (глядзець тут) – Hapcar/Гапцар, Makar/Макар, Potopowicz/Патаповіч РК 1850 (LVIA 515-15-934) яўрэйскі кагал (глядзець тут) РК 1850 (LVIA 515-15-934) вольныя (Віткоўскія) на зямлі Масальскай (глядзець тут) РК 1850 (LVIA 515-15-934) вольныя (Яцэвіч) на зямлі Прушынскага (глядзець тут) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Грабовски/Грабоўскі, Красницки/Красніцкі, Масальски/Масалькі, Саньковски/Санкоўскі, Сивицки/Сівіцкі, Стански/Станскі, Яновски/Яноўскі Прозвішча, аднадворцы: Шумски/Шумскі Прозвішча, вольныя земляробы: Яцевич/Яцэвіч Прозвішча, сяляне: Бахар/Бахар, Гапцар/Гапцар, Дворецки/Дварэцкі, Жлукцик/Жлукцік, Касперович/Каспяровіч, Манулик/Манулік, Селицки/Сяліцкі, Чурски/Чурскі Крайск Каверскага (?) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, аднадворцы: Пекарски/Пекарскі
Вёска Пруднікі, у 1811 годзе падзелена на тры часткі, паміж Бадэнам, Бычкоўскім і Гоўвальтам. Да 1834 года жыхары вёскі былі рассяляны па іншым маёнткам. У 1853 годзе тут ўжо існаваў засценак, уласнасць Ясінскіх. У пачатку 20 стагодзя існавала два фальварка Пруднікі. 1. Вёска размешчана на “суходоле”, налічвала 2 сялянскіх двара (20 жыхароў) (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У “кліравай ведамасці Крайскай праваслаўнай царквы за 1847 год” адсутнічая 3. У 1866 годзе ў панскім двары 1 двор, 9 жыхароў (усе католікі) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 4. У пачатку 20 стагодзя ў фальварках Пруднікі Ясінскай і Пруднікі (Гадзево) Юзафовіча 14 жыхароў (5 мужчын і 9 жанчын), да фальваркаў прыпісана 26 дзесяцін зямлі (згодна даведніку Гашкевіча) 5. У 1916 годзе ў вёсцы двара, жыхароў (мужчын і жанчын), каней, “крупнага рагатага скота”, “мелкого скота” (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) РК 1795 (LVIA 515-15-130) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Matusiewicz/Матусевіч, Stankiewicz/Станкевіч РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Бадэна, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Матусевич/Матусевіч, Станкевич/Станкевіч, Филипович/Філіповіч РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Бычкоўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Матусевич/Матусевіч РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Гоўвальта, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч РК 1816 (LVIA 515-15-393) частка Ратомскага, перайшло ад Бадэна, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Матусевич/Матусевіч, Станкевич/Станкевіч РК 1816 () частка Бычкоўскага ??? РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка базыльянак, перайшла ад Гоўвальта, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч РК 1834 () частка Ратомскага, самі сяляне пераселены ў в. Ратомка/Траянец №4 і №5 (глядзець тут) Прозвішча – Матусевич/Матусевіч, Станкевич/Станкевіч РК 1834 () частка Бычкоўскага ??? РК 1834 () частка Радзівіловічавай, набытае ў базыльянок, самі сяляне пераселены ў в. Дзераўно №18 (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч Засценак Пруднікі ў 1853 годзе ўласнасць Ясінскіх Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, аднадворцы: Здановски/Зданоўскі, Ясински/Ясінскі
Двор Харкі 1. У “эканамічных заўвагах да гранічнага атласу вілейскага павету мінскай губерніі за 1800 год” двор не згаданы 2. У 1866 годзе ў панскім двары 15 жыхароў (усе католікі) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 3. У пачатку 20 стагодзя ў маёнтку 9 жыхароў (5 мужчыны і 4 жанчын), да маёнтка прыпісана 220 дзесяцін зямлі, уласнасць Козелла (згодна даведніку Гашкевіча) РК 1795 (LVIA 515-15-147) сям’я памешчыка: Bronic/Броніц (глядзець тут) РК 1811 () ??? РК 1816 () ??? РК 1834 (LVIA 515-15-681) дваровыя (глядзець тут) Прозвішча – Отрощик/Атрошчык, Дубовик/Дубовік, Станкевич/Станкевіч Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, сяляне: Дубовик/Дубовік, Косцевич/Касцевіч, Крупенчик/Крупенчык
Вёска Харкі, у 1811 годзе была падзелена на чатыры часткі паміж Кантрымам, Кудзіновічам, Марціноўскім і Патоцкімі. Верагодна да 1847 года ўсе часткі дасталіся Козелам, уладальнікам маёнтка вяліка Сэрвач. У 1861 годзе вёска ў складзе Сэрвачскай воласці, у пачатку 20 стагодзя ў складзе Даўгінаўскай воласці. 1. Вёска размешчана на “суходоле”, налічвала 8 сялянскіх двароў і 73 жыхара (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У 1847 годзе у вёсцы Козела 1 двор і 4 праваслаўных (“Клировая ведомость…”) 3. У 1866 годзе ў вёсцы 10 двароў, 91 жыхара (8 праваслаўных і 83 католіка) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 4. У пачатку 20 стагодзя ў вёсцы 27 двароў, 186 жыхароў (93 мужчыны і 93 жанчыны), з якіх 13 чалавек (7 мужчын і 6 жанчын) былі на заробках, 33 каня, 41 “крупного рогатого скота”, 66 “мелкого скота”. Да вёскі прыпісана 303 дзесяціны зямлі (“Крестьянское землевладение Виленской губернии”) 5. У пачатку 20 стагодзя ў вёсцы 190 жыхароў (85 мужчын і 105 жанчын), да вёскі прыпісана 273 дзесяціны зямлі (згодна даведніку Гашкевіча) Па спісу прыхажан уніяцкай Крайскай царквы за 1765 год: Прозвішча – Baranowski/Бараноўскі, Dziatlik/Дзятлік, Komsa/Комса, Kużal/Кужэль, Pacyna/Пацына, Stankiewicz/Станкевіч, Sudar/Судар РК 1795 (LVIA 515-15-124) сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Baranowski/Бараноўскі, Dziatlik/Дзятлік, Komsa/Комса, Kuzel/Кужэль, Lotko/Лотко, Pacyno/Пацына, Stankiewicz/Станкевіч, Sudaronek/Сударонак РК 1811 () частка Кантрыма ??? РК 1811 (LVIA 515-15-231) частка Кудзіновіча, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Барановский/Бараноўскі, Дятлик/Дзятлік, Станкевич/Станкевіч, Сударонак/Сударонак РК 1811 () частка Марціноўскага ??? РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Патоцкіх, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Кантрыма, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Кудзіновіча, яго і набытая ў Патоцкіх, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Барановский/Бараноўскі, Дзятлик/Дзятлік, Станкевич/Станкевіч, Сударчик/Сударонак РК 1816 (LVIA 515-15-366) частка Марціноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Пацына/Пацына,Станкевич/Станкевіч РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка Шадурскай, набытая ў Кантрыма, (глядзець тут) Прозвішча – Станкевич/Станкевіч РК 1834 (LVIA 515-15-681) частка Козела, набытая ў Кудзіновіча, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Дзятлик/Дзятлік, Станкевич/Станкевіч РК 1834 (LVIA 515-15-682) частка Марціноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Пацына/Пацына, Станкевич/Станкевіч Па спісу прыхаджан уніяцкай Крайскай царквы за 1833 год (глядзець тут) Прозвішча, уніяты – Dziatlik/Дзятлік, Pacyna/Пацына, Stankiewicz/Станкевіч Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, сяляне: Буцько/Буцько, Дзятлик/Дзятлік, Койдан/Койдан, Матук/Матук, Пацына/Пацына, Пешало/???, Святоха/Святоха, Станкевич/Станкевіч, Юркевич/Юркевіч Спіс прыхаджан Камень-Спаскай царквы за 1896 год (глядзець тут) Спіс прыхаджан Камень-Спаскай царквы за 1916 год (глядзець тут)
Фальварк Хадакі Яноўскіх 1. Фальварк размешчан па цячэнню рэчкі Драздзянка, на левым яе баку. У ім меўся “дом господски деревянный старый небольшой”. (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У 1866 годзе ў фальварку 1 двор, 7 жыхароў (усе католікі) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 3. У пачатку 20 стагодзя маёнтак падзелены на 5 частак, тры з якіх належалі Яноўскім (агулам 363 дзесяціны зямлі), чацвёртая Фалькоўскай (40 дзесяцін зямлі) і пятая Зялёнку (80 дзесяцін зямлі), на гэтых землях агулам жыло 67 чалавек (34 мужчыны і 33 жанчыны) (згодна даведніку Гашкевіча) 4. У 1916 годзе ў маёнтку 4 двара, 34 жыхара (13 мужчын і 21 жанчына), 9 каней, 21 “крупнага рагатага скота”, 54 “мелкого скота” (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) РК 1795 (LVIA 515-15-147) сям’я памешчыка: Францішка Яноўскага (глядзець тут) РК 1795 (LVIA 515-15-147) сям’я памешчыка: Міхаіла Яноўскага (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) сям’я памешчыка: Францішка Яноўскага (глядзець тут) РК 1811 (LVIA 515-15-233) сям’я памешчыка: Міхаіла Яноўскага (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-437) сям’я памешчыка: Яноўскія, галіна Францішка (глядзець тут) РК 1816 (LVIA 515-15-437) сям’я памешчыка: Яноўскія, галіна Міхаіла (глядзець тут) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Буйницки/Буйніцкі, Буш/Буш, Мурашко/Мурашка, Яновски/Яноўскі Прозвішча, аднадворцы: Юшкевич/Юшкевіч Прозвішча, сяляне: Матусевич/Матусевіч, Петрашко/Петрашка, Рыпчак/Рыпчак Па спісу “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год”: Прозвішча – Зильберздорф/Зільберздорф, Дышлевич/Дышлевіч, Крень/Крэнь, Курак/Курак
Вёска Хадакі, да 1811 г. уласнасць Броніцаў і Яноўскіх, у 1811 г. уласнасць Коньчы, Прозара, Ромера, Яноўскіх, у 1816 г. уласнасць Коньчы, Прозара, Яноўскіх, у 1834 г. уласнасць Каменскага і Яноўскіх. У 1861 г. прыгоныя сяляне жылі толькі ў частцы, якая належала Ганне Яноўскай (3 двара, 15 рэвізскіх душ). На пустых грунтах на працягу 19 ст. асела шляхта і аднадворцы. 1. Вёска размешчана па цячэнню рэчкі Драздзянка, на левым яе баку. Сумеснае ўладанне Броніца і Яноўскіх. Палова Броніца налічвалася 6 сялянскіх двароў (51 жых.), палова Яноўскіх (Францішка і Міхаіла) налічвала агулам 1 шляхецкі (6 жых. з чыншавай шляхты) і 6 сялянскіх двароў (59 жых.) (“Экономические примечания к межевому атласу Минской губернии”) 2. У 1847 г. у вёсцы 3 двара і 33 праваслаўных (“Клировая ведомость…”) 3. У 1866 г. у вёсцы (пазначана як аколіца) 20 двароў, 128 жыхароў (1 праваслаўны і 127 католікаў) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 4. *У пач. 20 ст. у вёсцы 9 двароў, 57 жых. (33 муж. і 24 жан.), з якіх 12 чал. (11 муж. і 1 жан.) былі на заробках, 13 каней, 15 “крупного рогатого скота”, 68 “мелкого скота”. Да вёскі прыпісана 60 дзесяцін зямлі (“Крестьянское землевладение Виленской губернии”) *у спісе толькі былыя прыгоныя 5. У пач. 20 ст. у вёсцы 68 жых. (33 муж. і 35 жан.), да вёскі прыпісана 56 дзесяцін зямлі (згодна даведніку Гашкевіча) 6. **У 1916 г. у вёсцы 35 дв., 189 жых. (95 муж. і 94 жан.), 50 каней, 68 “крупнага рагатага скота”, 233 “мелкого скота” (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) **верагодна аб’яднаная з фальваркам Хадакі Па спісу прыхажан уніяцкай Крайскай царквы за 1765 год, частка Салагубавай: Прозвішча – Dawydowicz/Давыдовіч, Masarec/Масарэц, Potapowicz/Патаповіч РК 1795 (LVIA 515-15-130) частка Броніца, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Dawidowicz/Давідовіч, Massarzec/Масарэц РК 1795 (LVIA 515-15-141) частка Ф. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Мамонович/Мамановіч, Мышкевич/Мышкевіч, Петрашко/Петрашка, Самок/Самок, Ходак/Ходак РК 1795 (LVIA 515-15-141) частка М. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Рыбко/Рыпка РК 1795 (LVIA 515-15-146) частка М. Яноўскага, чыншавая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Zewelt/Зевельт РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Коньчы, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Масарец/Масарэц РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Прозара, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Матусевич/Матусевіч РК 1811 (LVIA 515-15-230) частка Ромера, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч РК 1811 (LVIA 515-15-232) частка Ф. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Иванов/Іваноў/Караскевіч, Давыдов/Давыдаў, Мамонович/Мамановіч, Мышкевич/Мышкевіч, Петрашко/Петрашка, Самок/Самок, Филипов/Філіпаў, Ходак/Ходак, Якубов/Якубаў РК 1811 (LVIA 515-15-233) частка Ф. Яноўскага, чыншавая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Глембоцки/Глембоцкі, Дарвоед/Дзераваед, Юркевич/Юркевіч РК 1811 (LVIA 515-15-232) частка М. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Рыбко/Рыпка, Спасионок/Спасёнак РК 1811 (LVIA 515-15-233) частка М. Яноўскага, чыншавая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Дроздович/Драздовіч, Пухальски/Пухальскі РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Коньчы, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Масарец/Масарэц РК 1816 (LVIA 515-15-362) частка Прозара, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Матусевич/Матусевіч РК 1816 (LVIA 515-15-369) частка Брыгіды Яноўскай, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Мышкевич/Мышкевіч РК 1816 (LVIA 515-15-369) частка Бенедыкта Яноўскага, разам з часткаў набытай у Ромера, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Караскевич/Караскевіч, Мышкевич/Мышкевіч РК 1827 (LVIA 515-15-373) дадаткова: частка Бенедыкта Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Мышкевич/Мышкевіч РК 1816 (LVIA 515-15-369) частка Цыпрыяна Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Петрашко/Петрашка РК 1816 (LVIA 515-15-369) частка Дамініка Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Петрашко/Петрашка РК 1816 (LVIA 515-15-442) частка Ф. Яноўскага, чыншавая шляхта (глядзець тут) Прозвішча – Дервоед/Дзераваед РК 1816 (LVIA 515-15-369) частка дзяцей М. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Рыбко/Рыпка РК 1827 (LVIA 515-15-373) частка дзяцей М. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Рыбко/Рыпка РК 1834 () частка Коньчы, прададзена ў 1816 годзе Солтану, сяляне пераведзены ў д. Петровін (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч РК 1834 (LVIA 515-15-681) частка Каменскага, тое што раней належала Прозару, а затым Кудзіновічу, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Матусевич/Матусевіч РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка дзяцей Брыгіды Яноўскай, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Мышкевич/Мышкевіч РК 1835 (LVIA 515-15-688) дадаткова: частка дзяцей Брыгіды Яноўскай, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Мышкевич/Мышкевіч РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка Бенедыкта Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч, Караскевич/Караскевіч, Мышкевич/Мышкевіч РК 1834 (LVIA 515-15-682) сяляне Бенедыкта Яноўскага, з тых што раней належалі Ромеру, прададзеныя ў 1825 годзе Казіміру Найлоўцу і пераселеныя ў ф. Тэадорава (глядзець тут) Прозвішча – Давидович/Давідовіч РК 1834 () частка Цыпрыяна Яноўскага ??? РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка Марыяны, удавы Бернарда Яноўскага, набытая ў Дамініка Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Петрашко/Петрашка, Рыбка/Рыпка РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка дзяцей М. Яноўскага, сяляне (глядзець тут) Прозвішча – Рыбка/Рыпка РК 1834 (LVIA 515-15-684) частка Францішка Міх. Яноўскага, сяляне пераселеныя ў в. Ціханавічы (глядзець тут) Прозвішча – Рыбко/Рыпка, Рыбчак/Рыпчак
вёска Хадакі працяг Па спісу прыхаджан уніяцкай Крайскай царквы за 1833 г.: Прозвішча, уніяты (глядзець тут): Dawidowicz/Давідовіч, Lach/Лях, Matusewicz/Матусевіч, Pietraszko/Петрашка, Rybka/Рыпка Прозвішча, католікі (глядзець тут): Dawidowicz/Давідовіч Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 г. (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Деревоед/Дзераваед, Гораин/Гараін, Куль/Куль, Мурашко/Мурашка, Полубински/Палубінскі, Родзевич/Радзевіч, Чемпковски/Чампкоўскі, Яновски/Яноўскі Прозвішча, аднадворцы: Адамович/Адамовіч, Гленбоцки/Глембоцкі, Косаржевски/Касаржэўскі, Рымонт/Рымант, Серотка/Сіротка, Сыч/Сыч Прозвішча, мяшчане: Гейно/Гейна Прозвішча, сяляне: Адамович/Адамовіч, Полянски/Палянскі, Узловски/Узлоўскі Па спісу “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год”: Прозвішча – Августинович/Аўгусціновіч, Антонович/Антановіч, Балыш/Балыш, Валуй/Валуй, Гурски/Гурскі, Зеленко/Зялёнка, Лапицки/Лапіцкі, Ниверович/Невяровіч, Петрашко/Петрашка, Рыбко/Рыпка, Рыбчак/Рыпчак, Сиротко/Сіротка, Цырински/Цырынскі, Чапковски/Чампкоўскі?, Шестак/Шостак, Яновски/Яноўскі, Яцевич/Яцэвіч Дадатак Засценак Хадакі, у 1853 годзе ўласнасць Яноўскіх Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, сяляне: Чернявски/Чарняўскі Па спісу “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год”: Прозвішча – Зеленко/Зялёнка
Фальварк Акуліна, верагодна ўзнік на землях Яноўскіх. У 1853 годзе ўласнасць Фердынанда Яноўскага, у 1865 годзе ўласнасць Пятра Янкоўскга 1. У 1866 годзе ў фальварку 1 двор, 7 жыхароў (усе католікі) (“Сведения о населенных местах Виленской губернии, …”) 2. У пачатку 20 стагодзя ў фальварку і маёнтку Акуліна 19 жыхароў (11 мужчын і 8 жанчын), да іх прыпісана агулам 65 дзесяцін зямлі, уласнасць Янкоўскага (згодна даведніку Гашкевіча) 3. У 1916 годзе ў фальварку 1 двор, астатнія дадзеныя пададзены разам з яшчэ 9 хутарамі Сушкаўскай сельскай грамады (“Поселенные сводки учеты высева в хозяйствах крестьянского типа…”) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Яновски/Яноўскі Прозвішча, сяляне: Малькевич/Малькевіч Па спісу “Список домохозяев Крайской волости за 1916 год”: Прозвішча – Янковски/Янкоўскі
Фальваркі Мар’янава і Янава (Іванова), верагодна ўзніклі на месцы засценка Гадзева Броніцаў Засценак Мар’янава/Мар’янаў/Мар’янаўка, пазначан ужо на мапе Фіцінгофа 1846 года як фальварк (мясцовасць дадзена на 1830-я гады) 1. У пачатку 20 стагодзя ў фальварку 10 жыхароў (7 мужчын і 3 жанчыны), да фальварка прыпісана 23 дзесяціны зямлі, уласнасць Аўдзея (згодна даведніку Гашкевіча) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Дроздович/Драздовіч Прозвішча, аднадворцы: Буцько/Буцько, Яблонски/Яблонскі Засценак Янава ці Іванова, уласнасць Зданоўскіх (1853) 1. У пачатку 20 стагодзя ў маёнтку 8 жыхароў (3 мужчыны і 5 жанчын), да маёнтка прыпісана 69 дзесяцін зямлі, уласнасць Зданоўскага (згодна даведніку Гашкевіча) Спіс прыхаджан Альковіцкага касцёла за 1853 год (глядзець тут) Прозвішча, шляхта: Малиновски/Маліноўскі, Шумски/Шумскі Прозвішча, аднадворцы: Юшковски/Юшкоўскі Прозвішча, вольныя земляробы: Войцеховски/Вайцэхоўскі Прозвішча, сяляне: Врублевски/Урублеўскі
